ərən

is. (adətən cəm şəklində).

1. Ər, qoçaq, igid. Ərənlər kimi döyüşmək. – Ərənlər əlindən badə içdinmi? Bulanlıq çayları üzüb keçdinmi? «Aşıq Qərib». Əsrlər boyunca ərlər, ərənlər; Hünər dünyasından doymadı, getdi. S. V..

2. Dünyagörmüş, müdrik, ağıllı adam. <Həcər:> Bizlərdə ərənlər üçə deyərlər. S. R..

3. Dini etiqada görə Allaha və övliyalara yaxın olmaq şərəfinə nail olmuş adam. Çağıraram ərənləri, pirləri; Arzularam bizim əziz yerləri. Aşıq Rəcəb. Ərənlər söyləyən, Allah yazanı; Duymadan yox olan imana yazıq! Ə. C.. <Gülsənəm:> Ərənlər mənə kömək, – deyə qıy çəkdi: – Ay ana, mənə kömək! S. R..

4. Mövhumi təsəvvürlərə görə suda yaşayan mövhum bir vücud. Suya söylə ərən eşitsin, köməyinə çatsın. Yalan desən, səni suyun ərənləri vursun! (mövhumatçı qadınların dilindən).